অপৈণত..🦋

শ্বাশ্বত ..🦋 : কি কৰিছা ?  : বেহাৰবাৰী চাই আছিলো। ইথাৰৰ সিপাৰৰ পৰা বৈ আহে শ্বাশ্বতৰ পুৰুষসুলভ কণ্ঠ। : তাত হেনো নতুনকৈ লেডী পুলিচ এগৰাকী আহিছে?  লেনিয়াই সোধে তাই।  কুলিজনীয়ে আমজোপাতে জীৰাইহি খন্তেক ! : অ , বিৰাট ধুনীয়া জানা !  : আৎছা !  শীতল প্ৰতিক্ৰিয়া তাইৰ। অবুজ অভিমানত ফুলি আহে দুগাল।   : বেয়া পালা ?  আকুল কণ্ঠেৰে সোধে শ্বাশ্বতে। তায়ো সুস্পষ্ট অভিমানী অথচ মৃদু স্বৰত কয় , : কিয়নো বেয়া পাম !  : তাকেইটো , কিয়নো বেয়া পাবা তুমি ! মইতো তেওঁক ছচিয়েল মিডিয়াটো Follow কৰাৰ কথা ভাবিছো! ৰং চোৱাৰ  মানসেৰে শ্বাশ্বতে জোকাই তাইক। শিৰিককৈ আহি সমীৰজাকে খেলিমেলি কৰি যোৱা  চুলিকোচা এখন হাতেৰে  তাই সামৰি লয়  !   : হ'ব দিয়া , যাক Follow কৰা কৰি থাকা , ইনেও ঘুৰি পকি শেষত মোৰ কাষলৈয়ে আহিবা।   : অ , শেষত এনেও তোমাৰ কাষলৈয়ে যাম যেতিয়া , অলপ ঘুৰি পকি লোৱাত নো আপত্তি কি ন' ?  শ্বাশ্বতৰ কণ্ঠত দুষ্টালি।  উফ্ , এই ল'ৰাটোক কথাৰে নোৱাৰি মানে ! অকাৰণ ঠেঁহ লাগি ঈষৎ ৰঙা পৰিল তাইৰ নাকৰ আগ।  দৰ্শন পঢ়া মানুহক কথাৰে কাটিব নো...